Sen Gittikten Sonra.. Şiiri - Yusuf Topçu

Sen gittikten sonra...

Darma dağınık odam
herşey bıraktığın gibi.
Kokunu silsin diye rüzgar
pencerem bile aralık hala...

Ne hüzün kalksın istiyorum ardından
nede kulağıma aşina bir yalnızlık.
Savrulup gitmeli onlar da senin gibi
mechul rüzgarlara sarılıp.

iz kalmasın işte senden geriye
hiçbir suret tanımlamasın seni
bende karşılaşmamak için seninle
başım önde gezmeyeyim tüm sokakları!

gittin...ya...

sen varken anlamazdım
ama
söylendiği kadarda basit değilmiş yalnızlık!

hani ben beceremiyordum ya ağlamayı
sen olduğun için yanımda,
gidince anladım
ağlamakta çok kolaymış
aslında!

Gidişinle anladım işte
mutluluk; yalnızlığın ardında saklanıyor!

Ne zaman yüzünü gösterse yalnızlık
mutluluk kaçacak yer arıyor!

ve şimdi kanıma dokunuyor,
içimi aydınlatan güneşin sabaha sensiz doğacak olması...