Sen Gidince Şiiri - Şeref Işı

Sen gıttin ya,benim hiç kimsem kalmadı sevgilim
Senmişsin benim Dünya’m ve hayallerim
Şimdi bir günaydın mesajına gitmiyor ellerim
Biliyorum bana bakmıyor artık o ceylan gözlerin
Ne günün tadı kaldı,ne akşamın hazzı
Kalbim sensiz kaldığından beri ölüme razı
Bu nasıl bir kadermiş,bu nasıl yazı
Şimdi ellerim resmine gitmiyor sevgilim

Biliyorum yüreğinde yer yok artık bu sevgiye
Yılları neden feda ettik ,söyle ne diye
Muhtaçken yüreğim senden gelecek bır tek sese
Kulaklarım artık duymuyor sevgilim

Güneş günden vazgeçti de,ben geçemedim
Kara bir bulut çöktü üstüme baş edemedim
Sevgini yüreğimden silemedim
Yüreğim yüreğine yetişmiyor sevgilim

Ne mutluluk kaldır artık ne dudağımda tebessüm
Göğsümün ortasına yerleşti koca bir hüzün
Sen mutlu ol yeter,gülsün o güzel yüzün
Benim yüzüm sensiz gülmüyor sevgilim
Ben sensizlikle başa çıkamıyorum sevgilim...