Soğuklar birden çoğaldı sen gidince
Isıtıyordun her halde dünyayı güzelce
Ortalık don ve buz kapladı ala bildiğince
Beyazla kapadık rahatla sende iyice
Çok üşürdün bilirim enerjin tükenmiş artık
Bu nası bir ortam ki her söze hemen kandık
Kalk gidelim dendi hemen ona inandık
Sana kokuna hele gülmene doyamadık
Bak istersen şu kalbin atışına nasıl da güzel atıyor
İnsanı rahatlatan ortalığı aydınlatan enerjiyi saçıyor
Gelmezsen ben gelirim ha tepem atı atacak bakıyor
Koş sevgilim koş az sonra ne aşklar bu güneşle batıyor
04.04.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 4.4.2008 15:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eşimin yaşamında genelde üşümüştür
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!