Sen Gidersen Ben De Çok Kalmam Zaten

sen gidersen ben de çok kalmam zaten...
toplarım her gece, gelmediğin yollara düşen bakışlarımı
saklarım dip bucak hayırsızlığına döktüğüm göz yaşlarımı
menekşeleri sular,anahtarı paspasın altına saklar
konu-komşuya mutluymuş numarası yapar
her kaldırım taşını ezberlediğim o ayrılık sokağından sapar giderim...

sen gidersen ben de çok kalmam zaten...
sandığımda sararmış ne kadar hayal kırıklığım varsa bohçalarım
aynalarda, göz yumduğum her hatan için, ne kadar utancım varsa kırarım
dar zamanlardaki kısacık rastlaşmalarımızı unutmuş gibi yapar
yüreğine her dokunduğumda,BİZ aralığından daha uzakta olduğumuzu hatırlar
ne yana dönsem yüzüme çarpan ihanetlerinden sıyrılmış sıtkımı toplar giderim...

sen gidersen ben de çok kalmam zaten...
taa ciğerimin köküne kök salmış acına bir çırpıda tuz basar
taa kirpiğinin ucuna dek olan hayranlığımı el yordamıyla bir kenara atar
siyahın her tonuna bürünmüş sensizliğe dört elle sarılıp
nefes aldığım sürece karşıma çıkacak tüm sevmelere darılıp
önce gözümden sonra da dilimden düşeceğin günlerin ümidine dalar giderim...

Bu hayat bize hüznü gülerek karşılamayı öğreteli çok oldu. Sıkıntımız yok şükür o konuda. Zira ‘eyvallah’ en sevdiğimiz kelime lugatımızda.

Can Çalışkan
Kayıt Tarihi : 30.9.2015 18:25:00