Sen giderken Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

Sen giderken,
Son bir kez, bakmıştın ya,
Gözlerimin içine.
İkimizde, ağlayacak gibiydik.
Aradan yıllar geçti,
Sanki daha, dün gibi,
Hala aklımda..

Sen giderken,
Çökecek gözlerime,
Gecenin karanlığı,
Yalnızlığın pençesine,
Düşeceğim çaresiz
Ve bir gölge gibi,
Sürünerek yerlerde,
Çürüyen yapraklar gibi,
Sensiz, güneşsiz…

Sen giderken,
Kıyametler kopmuştu,
Zavallı yüreğimde.
Eskiden,
Sıcak bir yağmur vardı,
Şimdi, karlar yağıyor,
Kapanan gözlerimde.

Sen giderken,
İçimde bulut,bulut,
Acıları, doruklarda yaşadım,
Kayboldu umutlarım.
Sensizliğin denizinde,
Boğulmak üzereyim.

Sen giderken,
Günlerin rengi solmuş,
Elemli üzgün,
Gece düşmüş, sulara,
Şimdi, canından bezgin.

Sen giderken
Ben boğuluyorum,
Nefes alamıyorum.
Sensiz yaşamak için,
Mevsimleri, olmayan,
Bir dünya istiyorum…