Soğuk bir kış gecesinde,
Loş bir ışık altında,
Yılların hazin darbeleriyle yıpranmış,
Ve hala yazmaya çalışan kalemimle,
Sana yazıyorum ya da çalışıyorum en azından.
Titreyen ellerim, buz kesilmiş ayaklarım,
Bana sonsuzluğun karanlık anahtarını veriyor
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Hatıralardan kesilememiş satırlar...
Özlem mi çığlık atmış? Kimse duymamış o sesi gecenin kör karanlığında.Belki de, kimse duymasın diye çıkmış dudaklardan o sesler.
Kim bilir?
Tebrikler...
Yorgunluğun kamçıladığı ben,
Gökyüzünün parıltıları arasından
Sana ulaşmak istiyorum.
Uzat elini,
Dokun bana,
Ve bırakma.
Yüreğinize sağlık çok çok çook güzel.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta