Sen Gelince Şiiri - Cankat Yiğit Yıldız 2

Sen gelince şöyle bir toparlandım, biliyor musun?
Hani derler ya, "hayat bayram olsa"...
Bizimki bayram olmadı belki ama,
Sen yanımdayken, keder demli bir çay gibi içilir oldu.

Yok öyle aman aman, "gözlerin derya, saçların lüle" falan...
Sen bildiğin gibi geldin işte,
Hafiften dağınık, biraz yorgun, ama o gülüşün var ya,
İşte o gülüş, memlekete bahar getiren cinsten.

Kızma sakın, böyle konuşuyorum diye.
Benim lügatımda aşk, biraz da böyle bir şey.
Ne tantana, ne de cafcaflı laflar.
Yan yana susabilmek mesela,
Ya da aynı kavgaya omuz verebilmek.

Seninle suskunluğumuz bile bir başka.
Sanki iki eski arkadaşın, yıllar sonra karşılaşması gibi.
Ne anlatmaya gerek var, her şey gözlerde okunuyor.

Ha bir de o huysuz yanın var senin,
Beni çileden çıkaran ama bir o kadar da sevdiğim.
İşte o zaman diyorum ki içimden,
"Ulan Cankat, bu kadın seni adam eder."

Velhasıl kelam, sen gelince,
Hayat biraz daha yaşanır gibi oldu.
Öyle işte... Ne diyeyim daha?
Sevdim seni, bildiğin gibi.