Garip bir raslantıydı
Başkasının olması gereken yerde
Sen vardın,
İyi ama sen kimdin.
En karışık bakışlarımı fırlatıp gittim
Ve yine birgün en olmayacak şekilde,
Hiç olmayacak kişiden aldım mektubunu.
Nereden çıktı şimdi sırasımıydı.
Olmazdı, olamazdın, çünkü sen değildin.
Sen olamazdın kara gözlüm.
Öylesine bir esintiydin,
Çok geçmeden yağmura bırakıp yerini
Başka tepelere doğru esecektin
Bir an olsun yağmur yağsın istedim.
Yağmur suları sürüklerken tüm izleri
Önceki yıllara hapsettiğim aşkları
Birer birer doğanın kucağına attım.
Beremi çıkarıp savurudum
Ceketimin düğmelerini açıp
Yağmuru yüreğime doldurdum
Islak gecenin duvarlarına
Başkaldıran sloganlarımı yazdım.
Fırçamı olanca gücümle gökyüzüne fırlatıp
yıldızları kızıla boyadım.
Onlarki en güzel duyguların ışıltısı,
Ve sen, yitik zamanlarda kalmış,
Aşkımın tanrıçası.
Seni geçmiş bir şafak ertesinde,
Yükselen güneşin kızıllığına boyamak isterdim.
4-Aralık - 1993
İrfan Tansel TurhanKayıt Tarihi : 30.8.2005 12:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!