sen bir akşam üstü hüznüydün
sessizce kayarken ellerimden
ancak bu kadar soğuk olabilirdi vedan
bu ölümdü sonsuz ayrılıktı senden
oysa sen daha küçücüktün
sokaktan çiziklerin silinmemişti daha
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta