sen can, sen nefes, sen bir yudum su,
bende ise yokluğunun ölüm korkusu.
üstümde çarşaf kefen, altımda yatak tabut,
ne bir ışık içimde, nede bir damla umut.
söndürdüm göz yaşımda hergün doğam güneşi,
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta