Sana bakınca üzülüyorum
Kaybolmuş gibisin karanlıklarda
Etrafına bakıyorsun ama göremiyorsun
Ne durumda olduğunu fark bile edemiyorsun
Bir gün gelecek anlayacaksın
Kul köle olduğunu fark edeceksin
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta