"Günaydın" diyordun bana uzak bir kentten
Gün sadece seninle aydınlanıyordu, sen bilmiyordun.
Bilmiyordun sensizliğin benden neler alıp götürdüğünü.
Susuyordum oysa hiçbir şey yokmuş gibi
Gülüyordum, mutluluk hala bende konaklıyormuş gibi
Oysa kan ağlıyordu içim, sen bilmiyordun.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda