Sen benimsin düet Şiiri - Murat Ülkü

SEN BENİMSİN DÜET
​Q
​ADAM:
Söz tükenir, mana kalır, lakin yetmez artık,
İçimde bir ateş büyür, dile sığmaz artık.
Tek dileğim: erisin bu kahrolası mesafe,
Teninin kokusunu içime çekmek, seni hissetmek.
Bütün nefesimi, ruhumu sana yaymalı, kadın,
Sonsuza dek sadece sana ait olmalı bu can.
​Q
​KADIN:
İsterdim, inan ki, yanında olup koklamak,
Lakin kaçmak zorundayım, yakar bizi bu ateşi yakmak.
Korkum senden değil, adam, kendimden gelir,
Sana layık olamamaktan, bil ki, kalbim erir.
Sen ki destan yazarsın, bense acemi hece,
Yine de, dudaklarına adanmışım her gece.
​Q
​ADAM:
Bırak şimdi cümleleri, bırak bütün fikirleri,
Bende acemisin, ama gözlerin en derin şiirleri.
Sen benim yazgımsın, bir sevgi sözünden çok öte,
Yazmak, sensizliğe boyun eğmektir bir hiçte.
Hayallerde yaşatmak değil, bil ki, canım,
Seni gerçeğin ta kendisi, öznesi yaptım.
​Q
​KADIN:
Kalemine kurban olurum, her mısranda can bulurum,
Yazdığın her aşk, her acı, benim için bir doğumdur.
Senden başka bir ilham, bu ruha en ağır zulümdür,
Hasretin mi? Sana sarılıp öylece uyuyacağım ben.
Kokunu içime çekip, sana ait rüyalara dalacağım,
Sana ulaşmak için bütün korkularımı boğacağım.
​Q
​ADAM:
Dinle beni kadın, artık tereddüt kalmasın,
Korkma, dur, kaçma! Benden değil, sevişmekten!
Şimdi bu soğuk ekran değil, tenini isterim.
Bütün evreni bir anlık öpüşe bırakıp,
Tenine ulaşmalı bu ruh, tenine ermeli!
​Q
​KADIN:
Kelimelerim nihayet tam, cümlelerim artık bütün.
Bütün korkularım sana gelmeye engeldi, bitti bu hüzün.
Kalbim titrek ama ruhum, artık duramaz.
Uzaklardayım ama bekle: Geleceğim sana, yâr,
Kışı, yazı, bütün mevsimleri arkamda bırakarak,
Ey Canımın Cananı! Geliyorum sana!
​Q
​ADAM:
Söz bitti, cümleler öldü, suskundur artık deniz,
Ellerimden dökülüyor şimdi senin o tenin.
Hani ateş ki yakardı, şimdi kor bir sükûnettir,
Yazgımız buymuş meğer, ne büyük bir hikmettir.
Varlığınla doldurdun ruhumdaki her boşluğu sen,
Ben artık tamamım, kurtuluşu senle buldum.
​Q
​KADIN:
Gelmelerim en büyük yemin, geri dönüşüm yok,
Senin kokun, sığındığım tek durak, tek çok.
O büyük korku ki, bendim, artık yok olup gitti,
Bu an, sonsuzluğun ilk nefesi, zaman bitti.
Ömrümü al koynuna, en derin kitaba yaz beni,
Bu diyar senindir artık, ne eksiği ne de fazlası.
​Q
​ADAM:
Her gün doğumuyla seni yeniden seveceğim, söz,
Bu dünyadan öte bir yerde bekler bizi o sonsuz köz.
Zamanın zincirleri koptu, mekânın hükmü yok,
Sen varken ben varım, başka bir kanıta ne gerek?
Unutma ki, sen benim şiirimin, hayatımın, her şeyimin...
Sana ait olmak, var olmanın tek gayesi.
​Q
​KADIN:
Ne yorgunluk ne uyku... Korku bitti, şüphe bitti.
Bu kadarı değil, fazlası bizde. Artık asla gitmem.
Ben Geldim, adam. Sen benimsin.
​Q
​ADAM ve KADIN
Q
Artık suskunuz, dilimizden dökülen sadece nefestir.
İki yarım ki, birleşti; en büyük aşkın öznesidir.
Ne bir kelime lazım, ne de bir vaat yarın için,
Bu sessizlik, seninle benim, ebedi şiirimizdir.