Sen Benim Son Baharımdın..

//…Ömrümün son günleriydi…
sen, en son baharımdın…//

Güneşleri giyinip göründüğünde köşede,
Günüm o vakit kanatlanır, ışırdı uçlardan..
Anımsatırdın bana, umursamadan,
Hovardaca harcanmış yıllarımı..
Hiç bilmediğim, tanımadığım
Yaman suların dibiydin sanki..
Durmadın kapım önünde tek bir gün
Nasılda, gelip geçerdin sokağımdan..

Bir meltem esintisiydi, kınalı saçların
Omuzlarından beline uzanıp duran,
Göğsümü parçalayan bir çağlayandı..
Hiç koklamadığım, akşam sefaları açardı
Gülümsediğinde çilli gamzelerinde,
Mağrur bir edayla delip geçerdi, hüzün dolu bakışların
Gözlerimi büyülerdi, o güvercin güzelliğin..
Süzülüp giderken kapım önünden
Şiir bulutları dolanıp dururdu aklımda..
En güzel aşk şiirlerini senin için yazardım
Tanrıları katıp şarabıma, seni yudumlardım
Nasılda, gelip geçerdin sokağımdan..

Var ederdim seni onca yokluğunda;
Sımsıcak konuşurdun, konuşunca
Tazelenirdi dudaklarında güller
Yayla kokulu çiçekler açardı sesinde
Nergisler, çiğdemler, mor menekşeler..
Nehir gibi..rüzgar gibi konuşurdun, konuşunca
Bir ceren işvesiyle sekerdi sözlerin…
Duymazsam sesinin sedasını…öldüm sanırdım..
Dünyam çöle dönerdi, bulutlar çöreklenirdi yüreğime
Dağların dorukları yarılır, ırmaklar kururdu..
Nasılda geçerdin kapım önünden..

Gelip geçerdin sokağımdan
Attığın her adımla, yerler zonklardı
Topukların, yüreğimde bir yerlere basardı
Düşünceler içinde sızlardı yüreğim..
Ağladığını yalnızca ben duyardım..
Tüm renklerini laciverde boyardım
Mavicelerinin içinde kaybolurdu umutlarım..
Dümenimi hep senden yana kırardım..
Sanki..sanki, söylenmemiş tüm sözlerimi
Nedensizce senin için saklamıştım..
Senden, benden, sevdamdan habersiz
Oynaşırdı çocuklar kapım önünde
Rüzgargülü sallanır, cam güzellerim sana dönerdi..
O vakit, dökülürdü dudaklarımdan, bir türkü
Suspus, yorgun, kırık, yanık, kimsesiz..
Ipılık bir boşluğa düşerdim, yanardı avuçlarım
Bir hayale dönüştüğünde, sokağın sonunda..
Nasılda gelip geçerdin sokağımdan..

Sen onyedisindeyken, gökçek güzel,
Çorak tarlamda, filiz veren tek tohumdun
Yorgun kalbim, aşkın ile ölüme başkaldırırdı.
Yandırıp ayazları, dondurup alazları
Nasılda gelip geçerdin kapım önünden..

//…ömrümün son günleriydi,
ve
sen benim en son baharımdın…//
…