Sen Benim Hasretimsin Şiiri - Serpil Koçar

Sen Benim Hasretimsin

Rüzgârın sesinde adını duyarım,
Her sabah güneşle seni ararım.
Bir yanım özlem, bir yanım inanç,
Sen benim hasretimsin, ama umutla karışık.

Gözlerimde kaldı son bakışların,
Sözlerinde gizli bin hatıran var.
Her gece yıldızlara anlatırım,
Belki bir tanesi seni duyar.

Bir yağmur yağar, adını fısıldar,
Toprak bile seni özlemiş gibi.
Elleri titrer, kalbim çağırır,
Gelsen de dokunsan sessizce şimdi.

Dualarımda saklısın geceler boyu,
Adını anmak bile huzur bana.
Yüreğimde yeşeren tek dileğim,
Bir gün yeniden dönmen bana.

Yollara sorarım, geçti mi diye,
Her köşe başında seni ararım.
Belki bir gün aynı gökyüzü altında,
Birden çıkar karşımda anılarım.

Kalbim hâlâ seni söyler her vuruşta,
Zaman geçse de sönmedi sevdam.
Bir umut gibi sarılırım hayaline,
Çünkü sensin bu yüreğin ilhamı.

Kabul ettim artık, bu özlem kader,
Sensiz geçen her an, senden bir iz.
Ama bil ki her acının içinde bile,
Bir umut saklı adınla biz.

Sen benim hasretimsin, evet, kabul,
Ama umudum da sensin hâlâ.
Belki bir gün döner yollar bize,
Ve başlar her şey, yeniden, dua.