Sen yoktun, ben, sensizliği öğrendim. Acıyla alınan her nefesin değerini öğrendim. Sevmediklerimi sevmeyi, sevdiklerimi kaybetmeyi öğrendim. Hiç çabalamadan ağlamayı, ilhamsız yazmayı öğrendim. Her gece yattığımda içimdeki boşluğu öğrendim, karış karış dolaştım kalbimi, yokluğu öğrendim. Çok sevgi aramamayı öğrendim, her sevgi değerliydi artık.
En kötüsü de, büyük aşk diye bir şey olmadığını öğrendim. Öğrendim, sensiz yaşamayı..
Peki, şimdi bana bu kadar çok şey öğretmişken neden döndün? Her şeyin yalan olduğunu göstermek için değil mi? Sensiz olmadığını göstermek için değil mi?
Aslında..
Tüyden hafif olurum böyle sabahlar
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.
Devamını Oku
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta