Sen Bana Lazımdın Şiiri - Mehmet Kızılırmak

Bana sen lazımdın her aradığımda.
Aynaya baktığımda ki korkular değil.
Nasıl aradım seni dünya çalkantılarında,
Nasıl kaybederim ha deyince kokunu.
Curcunası bol bir düğün evinde,
Taziyeleri kabul eden o yetim yanında
Ben hep seni aradım.
Gördüğüm her kapı aralığında,
Gecenin sonundaki tüm aydınlıklarda
Bana sen lazımdın, bunu ikimizde biliyorduk.
Sen bende bir adım ötelerde yaşarken
Anlaşılan ben sen de sürgün topraklarında.
Çocuk değiliz ikimizde.
Bu öyle düşüp diz kanatmasına benzemiyor
Uf olup, öpüp geçmiyor.
Sen Floransa’ya giden geminin güvertesinde
Bense el sallıyorum arkandan.
Sen bana lazımdın biliyorduk.
Ve sen buna rağmen gidiyordun.
Artık hep bir yerleri kanayan çocuk olmalı
Belki o zaman anlamını yitirmez yaşamak.