Sen Anavatanımsın, Sen Türkiye'msin

Sen Anavatanımsın,
Sen Türkiye’msin

Başın dertteyse aklım başımdan gider
Aşın acıysa benimki billah pelindir
Ve mevzubahis vatansa gerisi teferruattır
Sen Anavatanımsın, sen Türkiye’msin
Sen rahat uyumadıkça
Uyku bana karabasandır

Sen Anadolu, ben Rumeli’yim
Evladı Fatihan yadigârıyım
Bil ve unutma
Bir kalp atışı kadar yanındayım
Yeter ki çağır, yeter ki gel de
Çanakkale ruhum
Yola revan olur
Top olur, tank olurum
Ok olur, yay olurum
Attığın o mukaddes adımlarına
Gökte yıldız ay olurum
Dirilişim tavan yapar
Sen Anavatanımsın, sen Türkiye’msin
Sen başıma gelen en muhteşem şeysin

Biliyorum sen er değil
Aslansın be Mehmetçik
Bükülmez bileğin, eğilmez başınla
Yedi düvel de olsa ezer geçersin
Burçlara bir bir dikersin ay yıldızlı bayrağı
Sen Anavatanımsın, sen Türkiye’msin
Sen benim bir an bile vazgeçemediğim
Biricik kara sevdamsın

Bedenini tanklara siper eden yiğit
Gemileri dağlardan indiren Fatih
Süleyman gibi bir padihşahın yurdusun
Mevlâna, Yunus, Hacı Bektaş Veli’lerin demiyle yoğrulmuş
Bin yıllık aşksın, yarsın, kutsal topraksın
Sen Anavatanımsın, sen Türkiye’msin
Sen neşem, kahrım, hürriyetimsin

Başın dertteyse içimde depremler başlar
Yerimde duramam, oturup ağıtlar yakamam
Kader deyip de keyfime hiç bakamam
Sen Anavatanımsın, sen Türkiye’msin
Çalsın mehter dağlar inim inim inlesin
Cenkte yiğide çorap örsün ninem
Kahraman orduya aş pişirsin bacım
Yurt nasıl sevilir, yurt nasıl savunulur
Görsün cihan

Sen Anadolu, ben Rumeli’yim
Bir kalp atışı kadar yanındayım
Yeter ki çağır, yeter ki gel de
Uğruna şehit olmak şandır gururdur
Türk’ün destanı kazılmış dağa taşa
Ben Arda’yım, ben Vardar’ım, ben Tuna’yım
Akar coşarım sana ve yalnız sana

Sen Anavatanımsın, sen Türkiye’msin
Sen neşem, kahrım, hürriyetimsin

Ocak 2018,Prizren

Zeynel Beksaç