Sen Adamım Şiiri - Aygül Mudurlu

Sen adamım
Avuçlarımdan sıkıca kavradın
Saçlarımı parmak uçlarınla okşadın
Kokladın hazan düşmüş tenimi, ruhumu öperken
İçime işlettin aşk özlemini, yüzüme gülerken
Gözyaşlarım senli ömür hayallerine çağladı o dem
Gülerken gamzelerine aktı ömrümün tüm pınarları
Ruhumun derinlerinde prangalar kırıldı sanki
Sen beni alnımdan masumca öperken
İçimde kül olmuş alevler harlandı yeniden
Sen sardıkça belimden, titredi ruhum en kırılgan yerinden
Can buldu yüreğimde aşkın ürkek kelebekleri

Sen adamım,
Belki de ikinci bir şans oldun
Hükümsüzlüğe hükümlü gecelerime
Yıldızları sökülmüş mehtapsızlığımdaki biçareliğe
Belki de ufak bir umut ışığı oldun bensizliğime
Herkesin umarsızca katlettiği bu yüreğimde
Sen adamım yeni bir gün oldun tekdüzeliğime

30.10.2016