Acı nedir bilmezsin.
Kuytu bakışların sersem caddenin kaldırımlarında kalmış
Her gece taşa sızıp, sabahına rüyama ayıkırsın
Ayyaşsın.
İşte
çektiğin fotoğrafın arkasındayım
Önüne düşsün her ömür gölgem
Ve cesaretini yensin akrebi zehirli eslem
Zenciler vurmuş kelepçelerini kölelerin
Sen rıhtımda sarhoş züppe
Gözleri şaşı, göğsü zımparasız
Ellerini çekmiyorsun namahrem bedenlerden
Ödetilecek bedel, kahrolası gecelerden
tütünsüz nefeslerden,
sensiz günlerden...
Söyle, söyle ben ne okuyayım?
Hangi kitap sayfası kessin parmaklarımı?
Kanımı hangi yüzüne akıtayım?
Hangi şairin mısralarına sızayım?
Beni anlatan şiirlerde avunayım
"Yaşasın, beni yaşayan biri (!)"
İşte,
kahkahaları bozuk etçiklere evriliyorum
Suç senin, ceza senin
Ben niye acı çekiyorum?
Sen, acı nedir bilmezsin, biliyorum.
Acı: Gidenin değil, kalanın hikayesidir.
Kendime acıyorum.
Kayıt Tarihi : 28.7.2025 03:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!