Sen,
İnsanların ayak basmadığı uzaklarda,
Soğuk, karlı dağ doruklarında,
Ulaşılması zor,
Koparılması hatta koklanması bile imkansız,
Asi bir kardelensin.
Sen,
Herkesin gelip geçtiği yol kenarlarında,
İnsanların görüp te farkedemediği,
Ilık baharların kucağında,
Tomurcuğundan yeni sıyrılmış,
Masum bir papatyasın.
Sen,
Kokuları ta uzaklardan bile duyulan,
Yeşil yapraklı dallarda,
Meltemlerle el ele salınan,
Güzelliği bozulur mu diye,
Dokunulmaya korkulan,
Nazlı bir leylaksın.
Sen,
Bir çiçeksin adını veremediğim.
Asi mi,
Masum mu,
Nazlı mı,
Duygularını asla bilemeyeceğim,
Bir çiçeksin.
Kayıt Tarihi : 7.12.2005 22:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebriklerimle sn ormancı..
Bir çiçeksin adını veremediğim.
Asi mi,
Masum mu,
Nazlı mı,
Duygularını asla bilemeyeceğim,
Bir çiçeksin.
Tebrikler sayın Ormancı ,güzel bir şiir daha gelmiş.Özlettiniz kendinizi.
TÜM YORUMLAR (3)