Sabah ezanıyla uyanmak kadar huzurlu,
Sesini duymak…
Ve ilk yudum çayın boğazda bıraktığı sıcaklık gibi sarsıcı.
Bir çocuk gülüşü kadar içten,
Yıllar sonra açılan bir sandıktaki eski mektuplar kadar hatıra dolu,
Unutulmuş ama kokusu hiç gitmemiş…
Sana sarılmak,
Yağmurdan sonra toprağa çıplak ayakla basmak gibi;
Kirli, gerçek ve tarifsiz.
Aklımda hep bir görüntü:
Kalabalık bir sokakta ansızın durup gökyüzüne bakmak,
Kimsenin görmediğini görmek gibi seni hissetmek.
Ve gurbetten dönen bir babanın,
Elini ilk kez tutan kızına baktığı an gibi ağır,
Ama sonsuz…
Kayıt Tarihi : 1.11.2025 15:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!