Sen kalbimdeki bir yara gibiydin,
Kimi zaman ilkleri yaşatan idin.
Şu an sadece nefreti verensin,
Ne olduğunu ben de çözemedim.
Sen, karnımdaki kelebekler kadar canlıydın,
Şu an sadece bir anısın.
Güzel mi, çirkin misin bilemem,
Ama sen hep en özeliydin.
İsyanlarım yanıt bulmuyor artık,
Senden kalan güller gibi soldun sen de.
Kimi zaman bir kahve, kimi zaman bir sohbet,
Ama konu her zaman sen oldun.
Yüreğimde yerin hâlâ dolmadı,
Kırgınlıkla sevda aynı bedende yaşadı.
Unutmak istesem de olmadı,
Çünkü sen, her şeye rağmen içimde saklı kaldın
Kayıt Tarihi : 3.10.2025 13:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!