Sen Şiiri - Garib Garib

Esip geçen rüzgar gibi, şu ömür dediğin…
Anlarsın bir gün İhtiyarlığın önünde bükülünce bileğin…
Ahiretin tarlasından ibaretmiş ,
dünya dediğin…
Şu arza hayır ekipte biçemedin sen…

Görki hain nefis , iblisle gizli ortaklaşa çalışır…
Bağımlılık yapıyor meret , ruhun zevke sefaya alışır…
Fark edemezsin kalbin duvarına melun ahlakı bulaşır…
Meydan-ı gönülde iblis at koştururda göremedin sen…

Şeytan gaflet elbisesini giydirir ,
dıştan görünüşü insan…
Girecek bir yerini bulur kalbe ,
ne kadarda kovsan…
Bir lokmayla düşürür dünya mapsuna cennettede olsan…
Cebine dürüp koymuş koca dünyayı sezemedin sen…

Belayla göbeği bağlı insanın, elest bezminden bu yana…
Bir tikene dayanamazken tatlı can, ateşe nasıl dayana…
Sabır ciheti dururken, gönül meylederse itiraz ,isyana…
Şikayet atına bindinde bir türlü inemedin sen…

Gaflet karanlığı çökünce , dua sema yolunu kaybeder…
Ulaşmassa adrese mektub , hangi memur kaydeder...
Hesap günü iLAHİ adalet , tahsilatı
elbet pay eder…
Kaybettiğin hayır yolunu bulup da gidemedin sen…

Ağlamaktır ya şu dünya hayatının ilk Besmelesi…
Doğarken ebenin , yaşarkende feleğin iner sillesi…
Şahı, ağa Paşası, göz yaşı döker arasatta cümlesi…
Ağlamayı unuttunda , genede canı gönülden gülemedin sen…

Gaflet gözü nasıl görsün, toprak altında nice var yatan…
Ölüm değilmi köleyle efendiyi mezarda yan yana katan…
Dünyaya paha biçip, olursan ahiretini ucuza satan…
Şu dünya pazarında nice alıp sattında,
kâr edemedin sen…

Takdir İLAHİ, yaptı bu dünyayı imtihan pazarı…
Helalde değil , haramda dolaşırsa baştaki gözün nazarı…
Bir değil ikidir , bu veresiye defterinin yazarı…
Alıp verdin sözüde, kul olup borcu ödeyemiyedin sen…

Kimi ihtiyar kimi kudakta, her insan ölecek yaşta…
Ecel peyda olunca, akıl kaçar gider durmazki başta…
Tatmayınca acısını Ölüm dile kolay,
iyi güzel hoşta…
İbret alıpda sıra bana geliyor, diyemedin sen…

Ucuza koydun ömrü , hayat denen şu tezgaha..
Toprak pahayı biçer bedenine , geçerken o berzaha…
Dönüş yolu tek yön, nasılsa gireceksin bu güzargaha…
Bir türlü doğru yolu bulupta giremedin sen…

Duymadınmı seyrederdi rüzgar üstü , Süleymanın tahtı…
Yerinde yeller esenin ,kimi melik kimi şahtı…
Sürdüğü saltanattan vefa gören hangi padişahtı…
Mülkün sahibini arif olup da bilemedin sen…

Kainat kitabında, HAK'dan ibaret baştan sona konu…
Öğrenirsin bu alemi yıkıp geçerken sur adlı boru…
Ne varsın ,nede yok, içinde beklerken zor soru…
Bu bilmeceyi kendi, kendinde çözemedin sen …

Ey garib yolcu bezm-i elest de yankılanırken İLAHİ nida…
Cümle insan adayı, halk olundu bir damla suda…
Hem kime yüklemiştiki taşıyamacağı yükü HÜDA…
Bir kez olsun, o yükü sırtlayıpta
Çekemedin sen…