Sen Şiiri - Yunus Yılmaz 5

Sen nereden geldiği meçhul ve ürkek turna
Sen göğümün değdiği kanadı eylül suna.
Sen ruhumun zemzemi yıkanmış nefesimsin,
Sen nice aşk merhemi ölümsüz bir mevsimsin.

Sen çırası tükenen yıldızların ışığı,
Sen ömürce dilenen meftunların aşığı.
Sen asi gönüllerin hükümdar kaleminden,
Sen yabani güllerin bilinmez renklerinden.

Sen gül-ü şen hanemin nefes kesen kokusu,
Sen sema ve zeminin yegane zer dokusu.
Sen hazan mevsiminin buzlarını çözen tuz,
Sen sevda resiminin nadidesi ve de uz.

Sen hüzün denizinin uğramaktan korktuğu,
Sen soluk benizimde çocuksu asil buğu.
Sen sana rastlayanı fersiz kılan eden lal!
Sen ölümsüz bir anı ebedi yanımda kal. . .

( ŞAİR ) ( SİMİN ))