Sana meftunum biliyorsun.
Ruhumdaki sızını içime pinhan ettim.
Affet sevgilim, vazgeçemem. Her gördüğümde mağlup olduğum yegâne gözlerinden, sarhoşluk sebebi dudaklarından, zarif lâkin zinhar benim olmayacak sarıp sarmalayamayacağım vücudundan.
Nâzenin Sevgilim, ne yazsam kifayetsiz karşında.
Zaten sana hiçbir zaman ulaşmayacak yazılarım. Beyhûde...
Hülasa sen, yalnızca sana mûnhasır, o aheste, nâhif hallerinle divânen ettin beni.
Bu ızdırabın sebebi sensin.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta