Sana meftunum biliyorsun.
Ruhumdaki sızını içime pinhan ettim.
Affet sevgilim, vazgeçemem. Her gördüğümde mağlup olduğum yegâne gözlerinden, sarhoşluk sebebi dudaklarından, zarif lâkin zinhar benim olmayacak sarıp sarmalayamayacağım vücudundan.
Nâzenin Sevgilim, ne yazsam kifayetsiz karşında.
Zaten sana hiçbir zaman ulaşmayacak yazılarım. Beyhûde...
Hülasa sen, yalnızca sana mûnhasır, o aheste, nâhif hallerinle divânen ettin beni.
Bu ızdırabın sebebi sensin.
Canın sağolsun. Divâne adam Ozan olur, Nâzım olur.
Dostu, anlayanı, bir kalemi bir de defterleri olur.
Zaten âşık adamın halinden kim anlar ki?
Kayıt Tarihi : 16.12.2024 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!