Sen Şiiri - Hasan Okursoy

Sen gittiğin akşam
çok yağarsa yağmur
ıslanır meşeler
bir de boşluğunda yollar

bilmem neden
ağlar yalnızlığım
her gün gide gide
kurur benim de bağım

her sabah az az
kanar bıraktıkların
yıkılır her yerim
kalmaz ferim

varamam farkına
doğunca günüm
yeşermez dalım
gölgesiz yolum

gittiğin yerde
sana tutunmak bir acıda
oysa koyar bir türkü
sabah akşam avluda

seni bulamam bir daha
savrulan gülüşünde
deniz bulaşmış kıyıda
bakarım ara sıra

papaz eriğimiz de kurudu
dişleyemedik bir daha
ölüm her an
bekler durur yanımızda

ellerimizde zeytin yeşili
güneşi de denizi de sevdik
her sabah güneş doğarken
biz çiçektik

ne çabuk bitti bu yaz
beklemedi kiraz
ne bulsak bahçemizde
yağmura karıştı biraz

nelere düştü gölgemiz
eriyip gitmesin gülüşümüz
görünsün bahçemizde
her bahar çiçeklere serilmiş

bak sevincimiz
masa örtüsüne sinmiş
torunlar gelecekmiş
nasıl çiçekler açmış