Sen Şiiri - Başak Ulutaş

SEN!
Hem içimdesin hem çıkmazlar kavşağımda
Bir nakkaş gibi usul usul işleyen
Sabır senin adın
Kafesler ardındasın
Kalbimde cerrahın açtığı bir yarasın
Bir yanda tarihi yalanlar
Bir yanda gerçeklere uhulu hayat
Bana ölmeyi değil sabretmeyi öğret cellat
İpinde asılıyım nicedir korkuluk gibi
Canımı almadın
Gözlerine asılıyım
Kırpıp öldürmedin
Ölmüş bedenim kapanmış gözlerime rağmen
Kadife tüylerimi okşayan öpen avcım
Aşk acım...
Bana ölmeyi değil sensizliği öğretsene
Vur ayrılık keserini göğsüme
Vur yapraklarım saçılsın
İnce bir gül ağacıyım sende ormancı
Senden öncesi
Uzun bir can çekişme
Yavaş bir ölüm gecesi
Bir divane ve delice güncesi
Şimdi vakit senden öncesi sonrası diye ikiye ayrılmış
Yani mış mış da mış mış
Sana dönerse yüzüm gözlerim kamaşıyor
Konuşmasam başka seslerede kapanıyor ruhum
Öyle demek..Değil mi?