Hayata duyduğum bıkkınlıktın sen
Sen gidince o geldi
İzah edemediğim tavırlarımdın sen
Şimdi yoksun ve yoklar
Şu an gözümde isminin ateşi tüterken
Yüreğim külle sıvanmış
Yaraları kapansın diye
Çünkü Sen benim
İçtiğim suda gördüğüm yüzdün
Ellerimi yaktın döküldün
Sen benim gül bahçeme yağan güzdün
Kendi kendini üzdün
Sen gözümün buğusundaki düştün
Pare pare düştün
Ve hiç anlamadım
Üzdüm mü ki küstün?
2002
Aydın MeriçKayıt Tarihi : 22.1.2013 02:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!