çöl ateşlerinde,
hayat pınarı mdın sen,
kavrulmuş dudaklarıma değen...
bir meltemdin,
sonsuzluk dağlarından kopup,
mutluluk yaylamda esen...
ve tam da ben soluksuzken,
tüm benliğime giren...
sen,
soframdaki aşım..
suyum..ekmeğimdin..
yokluğunda ise,
saçlarınla,resimlerinle..
ve hayalinle yetindim...
sonra,
yavaş,yavaş
çatladı dudaklarım,
soldu benzim..
inan senin yokluğunda ben,
yürüyen bir gölgeydim.....
eylül 2011
Tamer ErgençKayıt Tarihi : 2.10.2011 22:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!