özlemenin acısı katlanılmaz halde bırtanem
sabırla arkadaş sensizlikle yoldaş oldum
belki kuru yaprakların ardından görünürsün
olur ya...
kurumuş ruhuma bir damla su olursun
giderken ardına bakmadın, hiç yanmadın belki...
uyanırken bensiz sabahlara ağlamadın hiç...
ama umudum var hala.
bir gün çıkıp karşıma herşey senin içindi dersin belki...
Kayıt Tarihi : 7.2.2011 06:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!