Sen Şiiri - Abdullah Mennan

Günü, güneş buselerken, yalnızlık halveti içinde yan
Güzel turnam, gölde gezer ak tül içinde yayan
Sarıkız dans ediyor ar’ı yok üstü üryan
Gün türlü donlarda, yel öper mest içinde

İnmesin hilallerin, bulunur mu böyle sefa
Gönül külheninde yanlızlığındır senin cefa
Pervane döner ışığa gelmez her defa
Rüzgar çağlar dallar zikr eder huşu içinde

KALENDER im; bilinmeyeni sanma ki düşman
İçindekini düşman mı belledin kendine aman
Dert sende Vuruşmak icin dusman tuhaf tır araman
Kaldır vur kendini o duvardan bu duvara halvet içinde