Kalmadı takatim sabahları sensiz uyanmaya
Kalmadı sabrım geceleri sensiz uyumaya
Ne doğan güneş teselli eder beni ne de doğan ay
Ne resmin oyalar beni ne senli rüyalar yeter mutlu olmaya
Kulaklarımda hala çınlayan ses senin sesin
Hala kapımdaki zil butonunda duruyor parmak izin
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta