Sen Şiiri - Ertuğrul Kılıç

Bir dert bu kadar mı kor adama
Bir aşık yeter adam olana
Doludan kaçarken tutuldum ona
Gönlümü verdim bir el kızına.

İstemem her şeyim sende kalsın
Her sözüm, en güzel günüm.
Bırak bu ateş her gün yansın,
Gönlümde tek sen varsın gülüm.

İşte şu günlerdir son günüm
Belliki tatlı anılardan yana
Aldığım her nefestir ölüm
Belliki davet var diğer taraftan bana

Musibet süründürürmüş, aşk öldürür
Yarab bu ne, Ne öldürür ne süründürür.
Senden bir lütuftu, Rahmetinden bana
Hayat zindan oldu, yine benden bana...

Senden geldi yine sana gitti
Lütfunuda senden beklerim
Geldiği gibi çekerek gitti
Kapında ağlar, Rahmetinden dilenirim

Bildim, bir tek sen varsın sevilecek
Anladım, yine sensin bende bilenecek
Bir gün bu gönülde toprağa düşecek
Dilerim Mevlam’dan o gün Seninle gülecek.