Seminal antre Şiiri - Nevin Subaşı

uyandı rüyadan
düşü gerçek kılmak için

kendime dürüst davrandım diyor
camdan odalara doluştu kelimeler de

bir hecenin kıvrımından dolaştı
aramızdaki inciyi kavrayan sancı

pek azı gümrah suların
yansıya varır durağanlıkta
pek pakize
pek nadide peyzaja
boyut katan iletkenlik

taze sürülmüş toprak ardı
ilk yargıyı başlatan harftir
fitil işler yarada ve öyle derinleşir iz

parmağı reçine kaplı anlar, anlar
onun çakısıyla yontulmuştur uzun uzak kıyılar

hızla yayılan alevdir ağzının kadehi
buz parçasının yükselen yüzeyinde alımlı ve parlak

dalında kurumuş salkımları topluyor bağban
mutlak varsa diyor asılın
aslının da aynısıyım senin

itilmiş buldum kendimi, uçurumundan

.