Dibe vuruyor sevdalar
bir gülün dalından
koparılıp rüzgara bırakılması gibi
imkansızlıklara terk ediliyor
sakin sessiz düşünceler
bile haykırıyor
Sorgularımın
sonsuzluğunda
kalışlarımın çaresizliği var
bugün bende
bir başka
bakıyor gözlerim
Saldım ruhumu
Ben azad etmeseydim
Firar planlarındaydı
Pençelere vuruyordu
Yüreğimi
Sıkıyordu
Çaresiz değil ki benim duygularım
neden prangalar vuruyorsun üstüne
saklamaya çalışıyorsun acımasız ca
kendini kandırıyorsun
gerçek bu değil aslında
Gece nin bir yarısı
kan,,,ter içinde uyandım
büyük bir korku vardı
içim de
yüreğim de
beynim de
Oturdum masamın başına
yüzümde hınzır bir gülümseme
şımarık çocuklar gibiyim sanki
seni düşünürken oluyorum ben böyle
Elim telefona gidiyor
Bildiklerimiz lemi yaşamak zor
yoksa bilmediklerimizle mi?
hissetmek mi kolay
yoksa düşünmek mi?
hayal değil aslın da
soluduğum hava kadar gerçek
Bir ben bilirim bendeki beni
çıkmaz izbe sokaklarımı
uykusuz aşk sarhoşu gecelerimi
bir ben bilirim bendeki kimsesiz çocukları
Sarmalar beni bazen umutlarım
Bir gül
bin gonca
bir gönül
sevdiğine bin pişman
ben,
neden diye
Bende anlayamıyorum
bu gel,gitleri
ay mı çok yaklaştı
yok sa kalbimin
kumsallarındaki
kumlarım mı çamurlaştı
semiha hanım! dilinize,yüreğinize sağlık...devamını bekleriz...