Bir lunapark gibi bu dünya
Orda dönüp duruyor dolaplar
Binenlere bakıyorum
İnince başları dönmüş
Bir oraya savruluyorlar
Bir bu yana.
Biz alkışaları çoktan unuttuk
Hamdık..bilemedik gerçekleri
Sanmayın övünürüz bundan diye
Aldanmadık pohpohlara hiç bir zaman
Dostlar meclisinde bile
Bir kadeh gibi kırıldı gönlüm..
Sonrasında sırça köşkler gibi dağıldı
Kolay ve de hissettirmeden
Parça parça gittiler bir yerlere..
Birleştirmek olanaksız dı..istesem bile..
Bir İzmir akşamında
Belki Urla da belkide karşıyaka da
Yalnız sen ve ben..
Birde yıldızlar olmalı gökyüzünde.
Hafiften bir imbat esmeli
Yazdım çizdim söyledim
Gördüm bazen görmezden geldim
Nasılsa uslanır insanoğludur dedim
Çiğ süt emmiş ama ben bilemedim.
İnsanoğlu aklı vardır nasılsa
Çözer dedim düşüncesine kalsa
Saksımda çiçeğim merhaba
Ne de güzelsin kıyamam dokunmaya
Güneşe bakıp açılıp saçılmışsın
Öpüşünü yakaladım yeni doğan günde
Kıskandım biraz bilesin
Sen benim her şeyimsin.
İşte sevgiyle geldi yağmurlar
Her damlasında aşk var
Sırılsıklam ıslatan ruhlara serinlik
Duygulara mesaj var.
Hoş geldin grilerin prensi
Özlemiştik bilemezsin nasıl da seni
Yağmurlar durmuş toprak canlanmıştı yeniden
Tohum bir yeşillik ile uç vermişti
Bakıyordu güneşe tüm sevgisiyle
Geleceğinin neslinin başlangıcı olacaktı
Bu doğan yeni gün
Yaşamak için ucundan tutunduğu toprağa
Yeminler ettim hepsini de unuttum,
Bilmiyorum kaç kez, hatırlayamıyorum şimdi,
Bel k i yanlışlar da vardı yaşamımda sadece
Ama, bir türlü söz dinletemedim ki şu uslanmayan gönlüme.
İsyanların da yaşadım belli bir zaman,
Yazamam yazmak istesem bile
İnan yazamam..
Söyleyemem istesem bile
İnan söyleyemem…
Bu aşkı bu sevgiyi of aman..
Yahu nazi almanyasına çevirdiniz buraları ne kadar ayıp burasını bizler şiir edebiyat paylaşımı site biliyoruz..bu ne halt bu nasıl bir ikaz..utanıyorum ben..