Ne kalbim kırılır
Ne de üzülürüm
Geçen zamana
Yaşanmalı her şey sırası
Ve de zamanıyla.
İster keder isterse sevinç olsun
Sensiz Geceler….
Yalnızlığın gecelerinde sensizlik çok zor canım
Korkuların sardığı ürkeklik var
Sensizlik ile sessizlik de var içimde
Ne saksıda çiçekler ne de bahçemde yetişenler
Sahipsizdi yaşamın gerçeklerinden
Sarılıp yattığı bir yorgan
Birde altında döşeği vardı
Pireler arkadaşıydı sırdaşıydı
Rüyalarında gördüklerinden
Şiirler yazardı mazlum
Anlaşamadığımız nedir aslında
Paylaşamadığımız da öyle
Bizler hep güleriz ağlayacağımıza
Gülünecek bir şeyler de vardır mutlaka..
Ama..
Kimi suçlayalım kimi..
Kapını çaldığı zaman dertler
Ve birazda karışmış ise hüzünle
Merhaba de..merhaba iki gözüm hoş geldin de
Kucaklaş eğer istersen..
Sevinçlerini düşün doğumu ve ölümü düşün
Karanlığı düşün ve ardından gelecek olan aydınlığı..
Sarı saçları ve
Bakışlarında garip bir yeşillik
Vardı
Tıpkı orman gibi
Işıklar oynaşırdı gözlerinde
Gören gönüller ise
Sevmek ne güzel bir kelime
Her şeyi sevebilmek,güzeli çirkini..
Siyahı beyazı sevebilmek
Hep hoşgörü içinde olabilmek ne güzel
Ne güzel sevgileri kucaklayıp onunla uyanmak..
Ne güzel kötü olsa bile hoş görü ile bakmak.
Bu gece son olsun sevgilim istediğim senden
Bir kere daha giy o elbiseni o ruju sür dudaklarına
Yalnızca hatırla ben seni sevmiştim o giysinin altında
Ruj’un izi ise hala dudaklarımda.
Sonrasında git gidebildiğin kadar
Bu kez söz verdim gülüm
Ağlamayacağım sen giderken
Gidişin ne ilk ne de son olacak
Biliyorum fırtınalar da dinmeyecek gönlümde.
Aslında sensizlik bir ölüm korkusu
Esir alınmış duygular ve ruhlar da
Esaretin pençesinde, yaşamın hürriyeti yoktur,
Yaşadığını sanır insanda..
Ama yalnızca nefes alır.
Konuşamaz fikirlerini anlatamaz,
Aldığı her nefeste ölürken bir daha,
Yahu nazi almanyasına çevirdiniz buraları ne kadar ayıp burasını bizler şiir edebiyat paylaşımı site biliyoruz..bu ne halt bu nasıl bir ikaz..utanıyorum ben..