Semih Batman Şiirleri - Şair Semih Batman

Söyleyemedim derdimi
Anlatacak kimseleri bulamadım
Her insan yaşıyor kendi hayatını
Sormuyor sorgulamıyor
İşte ben bunu anlayamadım.
Saklamadım kederimi

Anlatamadım sevgimi satırlarımda
Yazamadım, kalem tükenmiş bitmişti,
Çizemedim resimleri,
Mevsimler karışmıştı düşüncelerimde çaresizdim,
Bulamadım ki bir türlü tuvalimde o renkleri.

Bir gün elbet dönersin bana diye
Bunca yıl boşuna beklemişim
Hani var ya belki içindeki sevda
Yeniden yeşerir diye.

Saçımı ağartmışım yollarında değirmen misali

Nedense geceyi sever oldum
Geceler sevdaları kutsadığı için mi..
Geceler günahları örtüp
Veya
İnsanın kendisiyle hesaplaştığı için mi
Bilemiyorum..

Eski ve Yeni..

Eski deyince yaşanmış olan
Yeni ise dünde kalan
Her günün bir modası da var
Evden çıkmadan

Dokunamadığım ellerin var ya
Pamuk tarlalarını hatırlatırlardı bana
Ürkekliğin getirdiği bir kaçıştı bendeki
Hani utanma duygusu gibi
Dokunamadım çekindim
Belki erişilmez bir şeyler de vardı sende

Bu dünyada olamadık
Yaşayamadık bir ömür boyu
Birlikte
Ama sonsuzluğa açılan bu
Kapıda
Eğer buluşabilirsek bir gün

Eller neler anlatır neler
Falcı kadın baktığında ona ömürler biçer
Çalar bir gitarın tellerinde bazen
Bazen sayfalara döküverir
Umutlarını beklentilerini yazar
Kızdığına ise bazen tokat

Emek akıl yolu ile düşünmeyi
Gerektirir yazarken
Fikir ister düşünce ister
Terle yoğrulmak da ister
Toprağı kazarken.
Makinenin başında çalışırken

Rüzgar esiyordu kabarmıştı deniz
Karışmıştı mavi beyaza
Kahvenin son telvesi fincanda
Dalgalar ıslatırken ayaklarımı
Gözüm denizde martılarda
Kıyıya yanaşmaya çalışan bir balıkçı