Sema Lale Şiirleri - Şair Sema Lale

Beyoğlu'nda keşkül yemiş birileri
Keder kahve telvesi gibi çökmüş fincanına günün
Kadıköy'de bir büyük rakı
Misak-ı Milli o gün ilan edilmiş zaten

Bayrama denk gelse bu kılık kıyafet olmaz

İnceden bir serçe üşümesidir Firuzan
Bir tüydür tüldür
Mor menekşeli bir cam önüdür
Beyoğlundan Taksime çıkışıdır gece vaktinin
Terlikleri yırtık bir ay ışığıdır
Parmak aralarından mevsim sızar

Kendini bir dikene buyur etmiş acayip bir karanfil
Tercüman-ı Ahvalden sızmış bir Fransız
Teferruatsız yakalanmış yıldız yağmuruna
Ay çıkmış dizesiz kalmış

Kafiyeler de kafiye hani mecburi sefir

Ansiklopedist bir terennüm,sanırım müşküle ramak kaldı
Devir ezbere saat söylemek için genç

Zamansız yaşlanan bıçkın delikanlı
Uçağa binmek gibi bir şey
Yükseklik korkusu sınıfta kaldı

Gereksiz teşekkürler gibi yapmacık duruyor şiirleriniz
Bir güle kafiye olsun diye
Adımı söylemeyiniz

Eskimiş arınmışlıklarıyla koskoca bir Sarayburnu
Ölüler yüzünüzden utanır

İstanbul olanca sessiz
Beyazıtta bozuk para düşse yere
Eminönünden duyulacak
Bence sorun değil ama
Enflasyon ne olacak

Şair gelinlik beğeniyor kafiyelere
Gamzesi tül
Muhabbet ikliminde kadife taşlar imgeleminde
Kar yağar üstü örtülür
Mevzu mürekkep dökmüş öğrenci misali
Alın terlemiş yüze düşmüş kakül

Sevgilimi vitrine bakıp hatırlamayacağım
Gözlerimi düşürdüm
Yerime ağlar mısınız

Kuş bitti gökyüzü kederden yağmur
Eşya parantezinde günler

Hatem yüzük demektir,bilmeyenlere duyurulur
Hatem kimdeyse Süleyman odur

Islahat Fermanı gibidir yoksulluk
Bir yerde ışık ikram edilse
Önce körler buyurur

Babası Kore harbinde yüzbaşıymış
Kendi antiemperyalist birbaşı

Bu sosyo entellektüel bir durumdur

Haddini telkin edemeyen cezaevi