Dünya bir film sahnesi,
Bir günün adı mutluluk olur,öbürü mutluluk ertesi...
Keşkelerle doludur geçmişini yansıttığın tuvalin,
Yarına dair umut tohumlarını ekersin yine de o tuvale, masum ve el değmemiş duygularınla...
Dost bilirsin,'dostum' dersin,
Alırsın küllerden inşa ettiğin gemine..
Yalandan da olsa kur bir empati hadi...
Giderken,çekmiştin ya yüreğimden ellerini;
Şimdi bir kez olsun vicdanına koy o elleri.
Söylesene,
Yerimde olsan,
Çözemedim gözlerinin rengini;
Baktıkça çözüldüm.
Önce yeşili gördüm dağ esintileri ile.
Sonra mavisini denizin...
Neden mi susuyorum?
Ağzın doluyken konuşma derdi hep annem...
Tadı damağımda kalan varlığını çiğniyorum şimdi sevgili
Yutamıyorum...
Ağız dolusu küfürlerim var gitmelere!
Dünya'nın çivisi çıkmışsa Dünyada mı kabahat?
Bence sen o suçu,başta çiviyi çakan insana at
İhtiyacı varsa Dünya'nın,çakılan çiviye
Gücün yetiyorsa sen de bir Dünya yarat(!)
Hayat istesen de istemesen de çizecek çizgisini yüzüne.Kimi kırık faylar gibi olacak,kimi akarsular gibi dümdüz...Suret yüreğin dışa yansıması bir nevi,yüzün kirlense de Allah suya temizleme özgüsü vermiş temizlersin,sen yüreğini temiz tutmaya bak.Onu kirletirsen eğer,yüreğini de temizleyemezsin o suyla,yüreğinin yansıması olan yüzünü de...Dudakların öyle kiraz gibi dolgun olmayacak belki ama iki dudağının arasından çıkan sözlerin hep doğru olmalı,doğruluk yaşlanmamalı dilinde,çürümemeli.İlk anne deyişin gibi temiz olmalı son sözlerin de.
Hayat istesen de istemesen de çizecek çizgilerini yüzüne evet,ama sen, senden sonrakilere nasıl bir yol çizdin izlemesi için bunu düşün.Eğri mi? Doğru mu? Engebeli yollarda pes etmemesi gerektiğini,engelleri aşmak için destek elinin sevgi olduğunu öğrettin mi gülüşünle?
Bir yol düşün şimdi,az ilerde ikiye ayrılıyor.Ve Sen zifir mi zifir günlerde,güneşe hasret,güneşi hiç görmemişken,onu görme hasretiyle tutuşuyorsun.Yolun biri çok engebeli,bir çok engel var önünde ancak sonda görünen dağın arkasında öyle heybetli bir ışık var ki,gözlerini alıyor,bakamıyorsun bile...Diğer yol ise dümdüz,engelsiz,engebesiz...Ve ışık; bu yoldaki engebeler kadar az ve küçük.Sen kolay yolu seçip mumu kendine Güneş edinme,Güneş'in üflendiğinde sönmeyecek kadar güçlü olsun; rüzgarlara,fırtınalara dayanıklı.Bırak Güneşe giden yol engebeli olsun,sen ona odaklan direk ve sadece inan,inan ki başarının yarısını tamamla.Mum er ya da geç sönecektir,güneş ise kıyamet koptuğunda...
Görmezden geldiğim, görmediğim anlamına gelmez.
Kulaklarımı tıkadıysam,
sesin kötü olduğunu biliyor olduğumdandır...
Daha önceniz neyse, daha sonranız odur benim için.
Değiştiğinizi umacak takat kalmadı yüreğimin dizlerinde...
Faylar geçiyor yüreğimden
İçimde artçı depremler;
Aylar doğuyor gün doğarken...
Ve aylar geçiyor yokluğunda,
(Y) oklar varlığımı vuruyor karavanasız...
Bir yürek bağırıyor hıçkırarak,
Tüm benliğimle bekledim seni
Tüm senliğimi yorgan yapıp,teninle bekledim güneşi...
Ellerimde ellerinin hasret kokan nefesi
Ve gözlerimde gözlerinin sürmeli izi;
Başlangıçlara adadım kağıda vurduğum her şiiri...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!