sanrılarım vardı
daralmıştı nefesim,
doğuşunda uykudaydım ayın;
mahmurluğum vardı
hiçliğimdi seslenen.
varlığım çıkamadı yangınından;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
umuda söz geçmiyor.
selam verdim yine bir geceden... güzeldi..kutlarım seni şair..
Evet ne hazindi 'uykuda ölmek'. Yaşamın pratikliğinde kaynaklanan sanrılara düşüş yine yaşamınedinilen bilinci ile sanrılardan uyanıştı.
Mutlulukla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta