sanrılarım vardı
daralmıştı nefesim,
doğuşunda uykudaydım ayın;
mahmurluğum vardı
hiçliğimdi seslenen.
varlığım çıkamadı yangınından;
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
umuda söz geçmiyor.
selam verdim yine bir geceden... güzeldi..kutlarım seni şair..
Evet ne hazindi 'uykuda ölmek'. Yaşamın pratikliğinde kaynaklanan sanrılara düşüş yine yaşamınedinilen bilinci ile sanrılardan uyanıştı.
Mutlulukla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta