Gecenin saat bir buçuğunda
Gözlüklü ak saçlı yaşlı bir kadın
Elinde iki tekerlekli küçük bir araba
Şeref Caddesinde çöp konteynırı önünde
Herkes derin uykularda`; sular,düşman bile uyumuş
Bir sen yaşlı kadın bir ben uyanık
Elindeki ucu kıvrık demir parçasıyla karıştırıyor çöpleri
Utanmak ne ki,korkmuyordu bile o saatte itten uğursuzdan
Bir bir ayırıp arabana koyduğun tel,demir, plastik ve kartonlarla
Gün ışıyıncaya kadar sürecek ekmek savaşın
Belli ki ekmek peşindesin,yok kimin kimsen
Gecenin bu saatinde bu caddeler senin, kahrolmak benim
Böyle mi olmalıydı anam,bu yaşta bu reva mı sana
Seçim zamanlarında meydanlarda nutuk atanlar
Şimdi derin uykudalar,bir sen bir ben uyanık
Belki de kızına, oğluna ve eşine gemicikler,yalıcıklar için
Kimbilir kimlere peşkeş çekip,en oynak dansöz edasıyla
Bilinmeyen makamlarda kimlere kıvırmaktal
Sen eli öpülesi kadın, çalmadan ve çırpmadan
Namusunla kazanıyorsun bir lokma ekmeğini
Çöp kokan ellerinden öpüyorum senin
Her gece selam duruyorum sana
Sen geçerken Şeref Caddesinden.
Kayıt Tarihi : 24.4.2010 15:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!