Güneş, yaprakların arasından akarak gözlerine dolmuştu.
Tuzlu bir güneş dökülüyordu gözlerinden.
Yere düşen her damla güneş; kabullenemeyişin çığlığını duyuruyordu etraftakilere.
Eğildi kadın; son bir kez daha hissedebilmek için.
Eğildi bütün güzelliğiyle ve tuttu toprak dolu ellerini yerdeki cansız bedenin.
Cansız?
Yaşamak nefes almak değildi ki…
Sensizdim kendime bir iş aradım,
Baştan savıp asabımı bozdular.
Hatırşinas dostlarıma uğradım,
Sağolsunlar müdür beye yazdılar.
Müdür bey gerçekten yufka yürekmiş,
Devamını Oku
Baştan savıp asabımı bozdular.
Hatırşinas dostlarıma uğradım,
Sağolsunlar müdür beye yazdılar.
Müdür bey gerçekten yufka yürekmiş,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta