Kırandağ’a köz koydum kır yanından ağlasın
Ilgın hasadına dek yüz vermesin imbata
Reçine bağlasın yaralarına yanıklarına çiy damla
Işkına sürsün dilini hele de eylülünü
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta