Şehriban Koştı Şiirleri - Şair Şehriban ...

Bak uyudu kuşlar.
Sokaklar giyindi yalnızlığını.
Ay göğünden ayrıldı .
Yıldızlar bir bir söndü,gece doldu içime .

Öyle bir yanlızlıkki içimdeki,

Bir ömür boyu beklemeye ölüm sadık kalır mı
Veyahut beklemenin yarısında ecel can alır. mı
Beklerken yokluğuna da denilir mi eyvaAllah
Kavuşmak mahşere kalsın Allah.

Gözler gözlere hasret kalır mı

En büyük tezatlığı
Kendimle yaşıyorum

Gelmedik mi şiirin sonuna?
- Şair de öldü bu sonda, mısra mısra yazdığı şiiri de.

Bazen bir sözcüğe yenik düşersin:
"Bitti"

Yüreğimizdeki uzaklık yer ila gök kadar
Ne sen bana gelebilirsin ne de ben sana
Hani Bir sevda uğuruna yıkılmııştı ya bütün putlar.
Hani ateş yakmamıştı Halilurrahman'ı.
Hani Bu sevda uğruna ateş bile dayanamamıştı .

🌙Gecenin Ayı🌙

Adını gecenin ayına verdim.
O gece ay da gelmedi sen gibi.

Güneş vefasız bir sevgili gibi.
Gurup vakti girince bir saniye bile beklemez yâri.

Bir zamanlar gurbet kuşu olarak birlikte uçardık bu şehrin semalarnda
Şimdi sen yoksun
Bir ben bir yalnızlık kaldı geride
Sığmıyorum bu şehre hiçbir yere de ait değilim .
Sılam yok ama gurbetteyim ben.

Bu sevda benle yaşadı
Benle birlikte de ölecek