Sustum...şikayetin bu ise eğer.
Yıllarca,boşuna sevmişim meğer
Bir umut,sulayıp versende değer
Belki dön desende dönmeyeceğim
Senin için,şehri terkedeceğim
Sokak lambasının loş ışığında
Ben,sabah ederken sen döşeğinde
Dua ettim duygu karmaşığında
Belki, dön desende dönmeyeceğim
Senin için şehri terkedeceğim...
Resmini son defa öptüm...ağladım
Kah duruldum,güldüm,kere çağladım
Sensizliği,senin için yeğledim
Belki,dön desende dönmeyeceğim
Senin için şehri terkedeceğim...
Şu köşe...şu masa...şu da mendilin;
İki yıldır konmaz yağı kandilin
İplerini kestim gece sandalın,
Belki,dön desende dönmeyeceğim
Senin için,şehri terkedeceğim
Gayesizce daldı boşa kürekler
Ve,bir nihayete...sona sürükler
Şairime doğru çarpmaz yürekler
Belki,dön desende dönmeyeceğim,
Senin için...beni terkedeceğim
Nebi KılıçkayaKayıt Tarihi : 24.9.2008 17:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!