Şehri Karakaya Şiirleri - Şair Şehri Kar ...

Ölümü yaşadım ben,yaşarken öldüm kaç kez
Ölünce ölünmüyor, ölümdür cana merkez

Ceset geldiği yere,ruh manaya gidecek,
İnsana ölüm yokki,hayat devam edecek.

Aynı ana babadan, hemi kardeş bir göbek...
Dava kemik davası, ısırır elbet köpek..
Hem insanlar hem dünya,bölündü öbek öbek...
İslam kardeşliğinden başka çare mi var ki...?

Bizi birbirimize düşürmek için neler...

Nice vilayeti kazayı gezdim,
Ecdâdıma küfür eden itler var.
Bilesiniz diye yollara yazdım,
Ermeni uşağı dölü itler var.

Hiç nasip almamış hayâdan ardan,

Ben ne Türk'üm ne de Kürt'üm ne Laz'ım.
Hiç birinden bir fayda yok,vallahi iman lazım.

Müslümanlar kardeştir diyen ilahi kitap...
Ey İman edenler diye,bize ediyor hitap.

Deliğinden çıkaran tatlı dildir yılanı,
Akrepten tehlikeli görmek gerek yalanı,
Söze zehir katanlar leş eder bal olanı,
***Dili diken eyleyip bir hançer etmemeli.
***Azade sözler ile dostluklar bitmemeli.

İnancımız batıyor nasipsizler gözüne,
Urummudur rusmudur iniversem özüne
Tükürsem okka okka tesir eder mi bilmem?
Rahmet yağıyor sanar it işese yüzüne.

Düşman belledi zındık, imanlı müslümanı,

Kardeşce yaşamış yüzyıllar boyu,
Devşirme değildir asildir soyu,
Kurbandır vatana ergini toyu,
***Derdin nedir diye bana sormayın
***Yeter...Milletime tuzak kurmayın.

Bindokuzyüz ondördün kasım ayında güzün,
Denizden fışkırıyor Çanakkale’de hüzün...

O zamanlar dünyada bir hasta adam varmış,
Tek dişli sırtlanların iştahları kabarmış.

Rahmetinle yarlığa...
Düşürmeden darlığa...
İnayet et zorluğa...
Affet bizi ALLAH’ım.

Sen yaratan ben kulum,

Kavuşturdun yeni yıla,
Afiyet ver cümle kula,
Bizi kötü haldan hala
Koyma Yâ Râb yeni yılda.

Helâl nimet helâl lokma,