Şehre yapışmış lacivert yağmur gibiyim bugün, baktığım her yer kapkaranlık.
Seni her düşündüğümde, çaresizliğim geliyor aklıma
Bak yine çaresizce özledim seni.
İçimdeki yalnızlık büyüdükçe hayallerimi içinde barındıran bir çocuğun umutları gibi, yarım kalmış özleyişler sızlatır kapanmayan yaralarımı.
Sen sen egenin en güzel kızı, gökyüzündeki çoban yıldızı, bense Akdeniz de adını sayıklayan bir sokak serserisi.
Hani eşit olsak seninle diyeceğim yok ama sen kim ben kim, gülüyorum kendime bazen.
Âşık olmak da neymiş diyorum kendi kendime.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta